Ziekenhuisagressie eigen schuld

zo 7 feb 2010 17:51

Als je wel eens een ziekenhuisserie hebt bekeken, denk je dat op de eerste hulp een team artsen en verplegers klaar staat om gewonden op te vangen. "Elke seconde telt", hebben we immers zo vaak gehoord.

Uit eigen ervaring in Amsterdam weet ik dat de werkelijkheid heel anders is. Er gebeurt een ongeluk en omdat je de ernst niet goed kan inschatten haast je je zo snel als je kan naar de eerste hulp van het dichtsbijzijnde ziekenhuis. In de wachtruimte vind je alleen wachtende patienten. Dan zie je een portier/bewaker en gaat daar op af. Hij werpt een blik en zegt dat je in de wachtkamer moet blijven wachten.

Na vijftien minuten heb je nog geen witte jas gezien. En hoe weet de portier dat je geen directe hulp nodig hebt? Hij heeft toch geen medische scholing? Krijg je alleen directe hulp als het bloed uit je aderen gutst?

Ik kan me goed voorstellen dat de combinatie van het ontbreken van informatie, de mogelijk bedreigende situatie en de afwezige hulpverlening bij sommige patiënten kunnen leiden tot een stressniveau waar ze niet mee om kunnen gaan. Met agressie en alle narigheid tot gevolg.

Dit zou eenvoudig te voorkomen zijn als een vriendelijke verpleger regelmatig komt kijken en de wachtenden gerust stelt. Dat is ook prettig voor de andere wachtenden die misschien niet agressief zouden worden.

Maar nee, de ziekenhuizen bezuinigen liever en laten de patiënten aan hun lot over. Met het gevolg dat af en toe iemand uit zijn vel schiet en de politie "moet" worden ingeroepen. Alsof dat een goede oplossing is.

Ik keur agressief gedrag absoluut niet goed, maar de communicatie van de ziekenhuizen naar patiënten is minstens zo slecht.